"فرانسه" چه خوابی برای "مالی" دیده است؟

با گذشت چند روز از "لشکرکشی" فرانسه به کمک دوستان اروپایی و آمریکایی خود به غرب آفریقا، دلایل پشت پرده این حمله کم‌کم مشخص شده که نشان‌دهنده نیت واقعی طراحان این بازی سیاسی- نظامی است.

 جمهوری مالی کشوری محصور در خشکی است که در جنوب صحرای بزرگ آفریقا قرار دارد. پایتخت مالی "باماکو" Bamako   بوده و  با جمعیتی بالغ بر 15 میلیون نفر  یکی از فقیرترین کشورهای جهان است. در حالی که مالی مملو از منابع نفتی، طلا، اورانیوم و کشاورزی است، اما حدود نیمی از مردم مالی زیر خط فقر زندگی می‌کنند.

یازده ژانویه "لورن فابیوس"  Laurent Fabius وزیر امور خارجه فرانسه گزارش حمله هوایی ارتش این کشور به مالی را تایید کرد. اوایل همان روز، گزارشات مردمی از منطقه جنگ، حاوی حضور نیروهای اروپایی در منطقه بود. رییس جمهور فرانسه ادعا کرده است که حضور نیروهای این کشور در مالی تا هر وقت که لازم باشد ادامه خواد یافت. همچنین وی مدعی شده است که یکی از دلایل حمله به مالی حمایت از شش هزار فرانسوی است که در این کشور غربی آفریقا زندگی می‌کنند.

دلایل اصلی حمله به مالی این‌گونه بیان شده‌اند:

* خروج از بحران مالی

* آغاز دوران نواستعماری

* استفاده از منابع طبیعی مالی

* سیطره بر منطقه غرب آفریقا

* و غیره

آفریقا یکی از بزرگ‌ترین مستعمره‌های فرانسه در طول تاریخ بوده است، به‌طوری که در نیم قرن گذشته فرانسه بیش از 50 بار به کشورهای آفریقایی یورش برده و آن‌ها را به اشغال خود در آورده است. آخرین مورد این حملات هم مالی است، که هدف حمله به این کشور از بین بردن شورشی‌های شمال این کشور ادعا شده است. در زیر به برخی از لشکرکشی‌های فرانسه به کشورهای آفریقایی اشاره شده است.

حمله ناپلئون به مصر: فرانسه در تلاشی برای کم رنگ کردن حضور انگلیس در هند، به رهبری "ناپلئون بناپارت" در سال 1798 به مصر حمله و در جنگ اهرام، حاکم مصر را شکست داد. البته این تنها سربازان نبودند که ناپلئون را در جنگ همراهی کردند بلکه، دانشمندان و سیاست‌مداران فرانسوی نیز همراه ناپلئون برای تغییر چهره مصر به سمت اهداف فرانسه بودند. اما در سال 1801، نیروهای عثمانی فرانسه را شکست دادند و مصر را فتح کردند.

تصویر ناپلئون در مسیر مصر

جنگ‌های الجزایر: بزرگ‌ترین پروژه امپراطوری فرانسه در سال 1830 رقم خورد. در پی این حمله بیش از یک میلیون فرانسوی به الجزایر مهاجرت کردند تا از منابع سرشار این کشور بهره‌برداری کنند. این اشغال 150 ساله، در سال 1962، با پیروزی نیروهای مقاومت مردمی الجزایر، بیش از یک میلیون فرانسوی و نیروهای نظامی این کشور از الجزایر بیرون رانده شدند.

رویداد فاشودا: این رویداد یکی از سرفصل‌های اشتیاق فرانسه نسبت به آفریقا است. در حالی که سرزمین‌های ساحلی آفریفا یکی پس از دیگری قربانی امپراطوری غرب می‌شدند، دو کشور فرانسه و انگلیس به دنبال رویای امپراطوری‌های بین‌قاره‌ای بودند، انگلیسی‌ها سلطه از شمال تا جنوب از "کیپ‌تاون" Cape town تا قاهره را در سر داشتند، و فرانسوی‌ها نیز خیال اشغال شرق تا غرب از داکار، سنگال تا جیبوتی  Dijibouti در دریای سرخ را در سر می‌پروراندند. این دیدگاه‌های رقابتی منجر به درگیری نیروهای نظامی فرانسه و انگلیس در سال 1898 در منطقه‌ای به نام فاشودا در جنوب سودان شد. بسیاری از کارشناسان واژه "سندروم فاشودا" را استفاده می‌کنند که نشان دهنده میل زیاد فرانسه برای حضور در آفریقا است.

رسوایی راواندا: قتل عام سال 1993 توسط گروه Hutus در راواندا نقطه سیاهی در تاریخ فرانسه است. فرانسه به نیروهایی که بیش از یک میلیون راواندایی را قتل عام کردند آموزش داده و آن‌ها را مسلح کرده بود. در هنگامی که کشتار به راه افتاد، نیروهای فرانسوی هیچ اقدامی برای جلوگیری از این کار نکردند. دولت بعد از کشتار راواندا، فرانسه را متهم به  آماده‌سازی و همراهی در قتل عام‌ها متهم کرد.

لشکرکشی فرانسه به مالی چه سودی برای مردم این کشور دارد؟

مجله آمریکایی تایم در گزارشی اذعان کرده است که لشکرکشی فرانسه به مالی کمکی به این کشور نخواهد کرد. این مجله به شوخی می‌نویسد؛ بعد از سال‌ها بی‌تفاوتی یک روز صبح از خواب بلند شده و متوجه می‌شویم که مالی دچار بحران شده است. حمله به مالی یک اقدام هماهنگ شده بود؛ دولت مالی از فرانسه خواست تا مداخله کند. رییس اتحادیه آفریقایی خواستار کمک ناتو شد، حتی نخست‌وزیر کانادا نیز از جامعه بین‌المللی در خواست کمک کرد. اما این همه هیاهو به چه دلیل است؟

نقش بنیادهای آمریکایی در این حمله چیست؟

در آگوست سال 2011، بروس ریدل Bruce Riedel، مدیر اتاق فکر موسسه بروکینگز، در مقاله‌ای نوشت که الجزایر دولت بعدی است که سقوط خواهد کرد، وی در مقاله خود پیش‌بینی کرد که موفقیت در لیبی منجر به تقویت گروه‌های افراطی در الجزایر  می‌شود.

طبق پیش‌بینی ریدل، و به وسیله ناتو، لیبی پیروز شد و نتیجتا گروه‌های افراطی به شمال مالی رفتند. شایان ذکر است که ریدل؛ نویسنده کتاب "راه پارس" که در کتاب خود کمک مالی وزارت خارجه آمریکا به گروهک تروریستی منافقین را موجه جلوه می‌دهد تا وارد ایران شده و با استفاده از الگوهای سازمان‌های تروریستی، نظام ایران را سرنگون کنند. 

 آیا حمله به مالی از قبل برنامه‌ریزی شده بود؟

به گزارش پایگاه تحلیل Sott، فرانسه ماه‌ها در پی حمله به مالی بود. بنابر گزارش این پایگاه، اقدام فرانسه چیزی جز  آغاز دوره نواستعماری فرانسه و اشغال مستعمره پیشین خود در منطقه‌ای کلیدی در غرب آفریقا نیست. تنها پس از ساعاتی که دولت مالی از فرانسه تقاضای کمک کرد هواپیماهای جنگی این کشور به سمت غرب آفریقا هجوم بردند. این حجم حمله فرانسه به مالی، نشان‌ دهنده ماه‌ها هماهنگی است و فرانسوی‌ها آمادگی کامل برای این حمله را داشته‌اند. به علاوه، فرانسه حمایت بی دریغ کشورهای اروپایی و آمریکا را به همراه داشت. انگلیس هواپیماهای باری RAF C17 را از انگلیس به پاریس فرستاده تا نیروهای این کشور، هلیکوپترها و تجهیزات سنگین کمک کند. آمریکا هم که پهپادهای جاسوسی خود را به منطقه فرستاده است. کانادا نیز امروز چند هواپیما برای کمک به فرانسه اعزام کرده است.

بنا به این گزارش نیروهای فرانسه، انگلیس و آمریکایی که به مالی هجوم برده‌اند، شورشی‌های افراطی مالی را تهدیدی برای جامعه بین‌المللی دانسته‌اند. اما مدرکی دال بر این که اسلام‌گراهای افراطی مالی تهدیدی برای امنیت بین‌الملل باشند وجود ندارند.

مالی لقمه گلوگیری است

به گزارش Landdestroyer، مالی دارای منابع طبیعی بسیاری از قبیل مواد معدنی و فلزات، اورانیوم، طلا، مس، ذغال سنگ به همراه منابعی غنی از نفت و کشاورزی است. لشگر کشی فرانسه و دیگر قدرت‌های غربی با ادعای مبارزه با تروریسم تنها به این دلیل است که اروپا در زمان بحران مالی به دنبال منابع کشورهای غنی آفریقایی رفته‌اند تا دوران استعماری خود را تکرار کنند.

نقش پنتاگون در حمله فرانسه به مالی چیست؟

به گزارش پایگاه خبری راشاتودی طی گزارشی با سوال برانگیز دانستن اعزام نیروهای فرانسوی به مالی، نوشت: دست‌های پنهان وزارت دفاع آمریکا(پنتاگون) در پشت پرده حمله فرانسه به کشور آفریقایی مالی قرار دارد.

راشاتودی، در این گزارش با طرح این مسئله با "ویلیام انگدهال" William Engdahl نویسنده و روزنامه نگار آمریکایی – آلمانی گفت و گو کرده است .انگدهال درباره پشت پرده حمله به مالی می‌گوید: آمریکا برای فرار از این رودرویی، از فرانسه به عنوان گوشت قربانی استفاده کرده است.

روزنامه‌نگار آمریکایی در پاسخ به سوال راشاتودی مبنی بر منافع فرانسه در حمله به مالی می‌گوید: مداخله نظامی ادامه نقش‌های فرانسه برای بی‌ثبات ساختن‌هایی است که پیشتر از آن کشور دیده‌ایم، بویژه سال گذشته در لیبی که منجر به سرنگونی معمر قذافی شد. وی اقدام‌های مداخله جویانه اخیر فرانسه را حالتی که نشان از مستعمره سازی جدید این کشور حکایت دارد، دانست.

وی در ادامه افزود: اما جالب‌تر آنکه تصور می‌کنم در پس مداخله نظامی فرانسه به مالی دست‌های پنهان پنتاگون که آن را برای تکه تکه کردن مالی آماده می‌سازد، قرار دارد. هاگل گفت: به تازگی در شمال مالی حجم عظیمی از ذخایر نفتی کشف شده است و با توجه به تحولات نظامی در این منطقه مانند حضور شبه نظامیان که از شمال لیبی نشات می‌گیرند و وقوع کودتای نظامی در بخش‌های جنوبی توسط فرماندهان نظامی که از سوی آمریکا آموزش دیده‌اند، این نتیجه را می‌توان گرفت که آمریکا در تلاش است این منطقه را به دلیل وجود منابع آن بصورت نظامی در آورد.

این نویسنده آمریکایی افزود: کشور مالی در چنین موقعیت راهبردی قرار دارد چرا که از یک سو هم مرز با الجزایر است و پیرامون آن کشورهایی همچونˈساحل عاج، گینه‌بورکینافاسو که دارای منابع دست نخورده طلا، منگنز و مس هستند، قرار دارند.

هاگل به سیاست جدید آمریکا مبنی بر اینکه آمریکا به خاطر افغانستان و عراق، از رویارویی مستقیم ترس داشته و به همین دلیل سعی می‌کند تا نقشی دورادور و در پس پرده داشته باشد. وی در پایان اشاره می‌کند که شاهد یک بازی بسیار خطرناک و منفعت‌طلبانه در مالی هستیم، چرا که آفریقا به ناگهان به قاره‌ای که توسط چینی‌ها، آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها و دیگر کشورهای جهان به عنوان مکانی که ثروت‌های ناگفته و منابع زیرزمینی را می‌توان در آن به چنگ آورد، تبدیل شده است.

پیامدهای حمله به مالی چیست؟

خبرگزای الجزیره در گزارشی به پیامدحمله نظامی فرانسه به مالی و وجود هزاران آواره در داخل و خارج این کشور پرداخته است.

بنا بر این گزارش، عملیات نظامی نیروهای فرانسوی در شمال مالی، هزاران نفر از ساکنان این مناطق را از خانه و موطن خود آواره کرده است. برخی از این آوارگان در داخل کشور در شرایط بسیار دشوار زندگی می‌کنند و برخی نیز به خارج از کشور مالی گریخته‌اند. این آوارگان جدا از تعداد بسیار زیادی هستند که در بهار سال جاری و پس از تسلط شورشیان و افراد مسلح افراطی بر مناطق شمالی مالی از این مناطق گریخته‌اند.

الجزیره افزود: آوارگان مالی چه داخل و چه خارج از این کشور در شرایط بسیار دشواری قرار دارند و این در حالی است که پیش بینی می‌شود با توجه به اعزام نیروهای زمینی فرانسه به خطوط مقدم درگیری با شورشیان در شمال مالی، تعداد آوارگان در مدتی بسیار محدود چند برابر شود. بنا براین گزارش، گروهی از آوارگان در خانه‌های محقر در شهر باماکو پایتخت مالی اقامت دارند. این آوارگان برای پیمودن فاصله بیش از هزار کیلومتری مناطق شمالی تا پایتخت و شهرهای دور از درگیری، مشکلات زیادی را متحمل شده و با بیماری، ناامنی و فقر دست و پنجه نرم کرده‌اند.

به گزارش الجزیره، تامین محل اقامت و غذا برای آین آوارگان به یک بحران در شهر باماکو تبدیل شده است به طوری که سازمان‌های خیریه در نماز جمعه برای آنان اعانه جمع می‌کنند.

این گزارش می‌افزاید: گشوده شدن جبهه‌های جدید نبرد در شمال مالی، فعالیت‌های انسان‌دوستانه در این مناطق را با مشکلات زیادی مواجه کرده است. بسیاری از گروه‌های امدادی هم به دلیل قطع ارتباطات در شمال مالی قادر به انجام فعالیت‌های بشردوستانه نیستند. از آنجا که تا این لحظه افق روشنی برای حل بحران مالی مشاهده نمی‌شود، بحران آوارگان این کشور هم در آینده نزدیک حل نخواهد شد و ایجاد اردوگاه‌های آوارگان در کشورهای همسایه مالی، نشانه آشکار این ناامیدی است.

الجزیره افزود: از سوی دیگر، وضعیت آوارگان مالی در اردوگاه‌های مستقر در خاک موریتانی هم بهتر از آوارگان داخل مالی نیست. بیشتر آوارگان مالی در کشور موریتانی را زنان، کودکان و افراد کهنسال تشکیل می‌دهند. برخی از این افراد که از بمباران هواپیماهای فرانسوی در شمال مالی گریخته‌اند، چند روز پیاپی حتی یک وعده غذاه نخورده‌اند.

در همین حال سازمان‌های امدادی فعال در اردوگاه‌های موریتانی می‌گویند وضعیت آوارگان در این اردوگاه‌ها کاملا منظم است و این سازمان‌ها برای پذیرش آوارگان جدید آماده می‌شوند.